20 februari 2013

Marelle Boersma

 
Als Marelle Boersma een handelsmerk heeft, dan is dat betrokkenheid. Om die tot bij de lezer te brengen zet ze haar bèta-geest, haar gulle hart én haar steeds groter wordend vakmanschap in.

Marelle bruist. Dat merk je aan de heftige onderwerpen die ze aansnijdt, aan haar felle personages maar ook aan haar werkritme. Zo kwamen er zeven thrillers in evenveel jaren, schrijft ze columns voor bladen en sites, is ze - sinds Vals alarm - Vaandeldrager van het Oudernetwerk Jeugdzorg en heeft ze daarbij een wetenschappelijke carrière.

Omdat ze graag communiceert met haar lezers, weten we heel wat over deze auteur. Toch verrast ze ons in dit interview nog met een weinig bekende kant van haar... 
 

 Het is prachtig als er een proces ontstaat dat sommige zinnen of woorden zomaar opduiken tijdens het schrijven alsof ze ingefluisterd worden.’ 
 

Samen met een aantal andere (vrouwelijke) Nederlandse misdaadauteurs (in Vlaanderen heb je dat bijna niet), leg jij maatschappelijke misstanden en verborgen leed bloot. Kan dat te maken hebben met een calvinistische moraal die oproept tot verantwoordelijkheidszin en engagement? 

Vanuit mijn jeugd heb ik meegekregen dat het niet gaat om wat je hebt, maar wie je bent. Ik kan niet tegen onrechtvaardigheid, en niet tegen mensen die naar beneden trappen terwijl ze zelf in hun weelderige handjes knijpen. Er is veel leed dat zich soms naast je voordeur afspeelt, terwijl je er geen weet van hebt. Dat raakt me.
 

Je laatste boek Moederziel is terecht op gejuich ontvangen. Hoe uitdagend was het om een borderline-personage neer te zetten?

Een wat extremer personage neerzetten blijft een uitdaging, en ik denk dat het moeilijkste was om niet helemaal los te gaan. Het is belangrijk om alleen de eigenschappen neer te zetten die ertoe doen in het verhaal.

Zeeland, de setting van Moederziel... en de noodlottige golfbrekers
© Bas Lammers

Meer dan je vorige boeken is het een poëtische, beeldende roman geworden. Ben je het met me eens dat het stilistisch gezien je beste boek is? 

Dit is vragen aan een moeder welk kind ze het mooist vindt. Elk boek heeft zijn sterke punten, in de een zit meer echte actie, in de ander meer psychologische diepgang, en weer een ander is misschien beeldender. Ze zijn me allemaal lief.
 

Omdat we je kennen als iemand met een bèta-opleiding, was het verrassend om een bomenfluisteraar tegen te komen. Waar komt die figuur vandaan?

Ik heb een beta-opleiding gedaan, waardoor ik analytisch ben ingesteld, en heel gestructureerd kan werken. Maar daarnaast heb ik nog een hele andere kant. Mijn moeder noemt me para, wat verwijst naar een paranormale kant die ik schijn te bezitten. En soms sijpelt er dan een klein stukje door in mijn boek. Maar in het geval van Peter zie ik het fenomeen ‘bomenfluisteraar’ vooral als een vlucht van hem uit de werkelijkheid die voor hem niet makkelijk was door het samenleven met een vrouw als Ina. 

 
Zowel Myrna als Josje als Janna uit Vals alarm komen heel sterk voor zichzelf op. Zie jij het leven vooral als een gevecht?

Helemaal niet! Daar is het leven veel te mooi voor. Het zijn geen autobiografische verhalen, dus ik ben niet Janna of Myrna. Die vrouwen zijn puur bedachte personages, met stukjes ervaringen of ontmoetingen uit mijn eigen leven. En een thriller draait om een conflict dat moet worden uitgevochten.
 

Ook van Janna heb je een erg overtuigend personage gemaakt. Hoe moeilijk is het om iemand neer te zetten die in het diepst van haar ziel getroffen wordt en daar grote emoties bij voelt... zonder in clichés te vervallen of overdreven bewoordingen te gebruiken? 

Janna is diep onder mijn huid gaan zitten. Het idee dat je kind afgepakt wordt… Janna heeft hier heel heftig op gereageerd, en is inderdaad heel diep gegaan. Woorden zoeken bij díe emoties is moeilijk. Er zijn zoveel valkuilen, zoals te dik aanzetten of die clichés gebruiken. Maar het is prachtig als er een proces ontstaat dat sommige zinnen of woorden zomaar opduiken tijdens het schrijven alsof ze ingefluisterd worden. Maar helaas zijn er meer momenten dat ik tijden zoek naar de juiste woorden om dat ene gevoel te beschrijven.

 
Journaliste Fenna Faassen is een terugkerend personage… behalve in je laatste boek. Ben je uitgekeken op haar of zien we de gedreven Fenna nog terug? 

Geen idee. Fenna zal er zijn als ik haar weer nodig heb. Ik hou van Fenna, ze zou mijn beste vriendin kunnen zijn.

Ik kan alvast wel verklappen dat ze niet voorkomt in mijn 8ste boek dat de titel ‘Ik volg je’ heeft gekregen. Dit boek schrijf ik terwijl ik over het schrijfproces blog en lezers zelfs vraag om mee te denken. Een mooi interactief schrijfproces dat te volgen is via: http://schrijfeenthriller.wordpress.com/
 

Een tijd geleden heb je lezers opgeroepen om ambassadeur van je werk te worden. Zijn er precedenten van dat systeem of is het een origineel idee van jou? En wat is precies de bedoeling ervan?

Ik heb dit concept ooit samen met een vriend bedacht en het daarna zelf verder uitgebouwd tot wat het nu is: een grote groep enthousiaste lezers.

Mijn levensmotto is ‘Als je kunt delen, kun je vermenigvuldigen’. Voor mijn ambassadeurs organiseer ik o.a. speciale win-acties en ik geef elke maand een boek weg aan een van hen. Mijn ambassadeurs delen hun enthousiasme over mijn boeken met de mensen om hen heen. Ik ben overtuigd van de kracht van samenwerking en geniet van het contact met mijn lezers. Iedereen kan zich makkelijk aanmelden via www.marelleboersma.nl 


Je bent ook columniste voor Libelle. Wat trekt je aan in de beknopte vorm van een column? En wat kan je er precies in kwijt? 

Een boek schrijven is een enorm werk dat maanden duurt. Een column schrijf je lekker snel. Het geeft me de mogelijkheid mijn observaties van mensen en de samenleving via een kwinkslag neer te zetten. Bijna een soort vingeroefening.
 

In boekenland wordt geregeld van uitgeverij gewisseld. Bij welk soort uitgever voel jij je thuis?

Bij mijn huidige uitgeefster Ilse Karman van De Crime Compagnie voel ik me enorm thuis. Ze haalt het beste in mij naar boven, waardoor ik merk dat ik groei als schrijfster. Daarnaast staat ze open voor ideeën en komen we samen echt verder. Ze heeft een frisse kijk op de boekenwereld, en dat bevalt me prima!


en
hier die van Vals alarm
en
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten